Afscheidsblog Joke

In blog door de redactie op 1 maart 2020, 12:49

1 maart 2020

JE LEERT VEEL IN DE BRON

In het najaar van 2018 mocht ik Marleen opvolgen als coördinator van inloophuis de Bron. Bij het voorstellen aan diverse groepen in de Bron zei ik steevast: ‘ik heb veel zin om veel van jullie te leren’. De Zaanse cultuur was mij vreemd en ik had nog nooit in een multiculturele wijk gewoond of gewerkt. De diversiteit aan mensen, verhalen, culturen maakten mij enthousiast en leergierig. En geleerd heb ik.
Ik heb geleerd van de interreligieuze gesprekken die we hebben gevoerd. Ik leerde nieuwe woorden als ‘insha‘lah, bismillah, ahamdulillah, en ze gaven een verdieping aan mijn eigen spiritualiteit.
Ik leerde van de gesprekken met de bezoekers van de inloopuren. De dagelijkse dingen, persoonlijk leed en geluk, maar ook de politiek en wereldproblematiek werden besproken. Voor alles was een plek, en iedere keer gingen we samen de uitdaging aan om elkaar te verstaan.
Ik leerde van de ouderen die ik sprak en waar ik mee samenwerkte. Oud worden is niet voor watjes. Middenin het leven blijven staan, in een veranderende wereld, een veranderend lichaam, ga er maar aanstaan! Wat een levenservaring, wijsheid en plezier kwam ik tegen.
Ik leerde van de diverse vrouwengroepen in de Bron. Vrouwen uit zoveel verschillende landen met zoveel ervaringen. De dappere strijd om voor zichzelf en gezin een veilige en goede plek te creëren. Ik hoorde van trauma’s uit het verleden of het heden. En door dat heen: hoop, liefde, geloof, wijsheid, humor, levenskunst.
Ik leerde nadenken over Poelenburg met de denktank van de Bron. Het belang van ondersteunen van zelforganisatie in deze wijk. Niet nadenken over een ‘doelgroep’, maar actief bezig zijn met samen-leven en samen verantwoordelijkheid nemen voor elkaar en jezelf. De dialoog op blijven zoeken.
Ik leerde denken over de Bron als inloophuis. Wat mij aanspreekt is om te denken over het inloophuis als gemeenschap, community. Niet een plek met vrijwilligers en deelnemers, gevers en ontvangers, maar een plek waar je een groep vormt. Soms tijdelijk, soms voor langere tijd met elkaar optrekt, en ieder op zijn eigen manier een plek en taak heeft in het geheel. Een gemeenschap waar ook ik een tijdje in mee mocht draaien en mijn plekje mocht vinden. Ik ben dankbaar voor alle verbindingen die ontstonden en alle mooie mensen die ik mocht leren kennen. Ik wens de Bron en alle vrijwilligers, bezoekers en betrokkenen alle goeds toe in de komende tijd. Dat het de veilige en warme plek mag blijven die het is.

Lieve groet,

Joke

1 maart 2020